Był piątek 21 stycznia 1853 roku.
Ósma rano – przed budynkiem sądu zaczęły tworzyć się liczne grupy ciekawskich. Czekali z niecierpliwością na moment, w którym najsłynniejszy z oskarżonych zostanie wyprowadzony z więzienia do sądu.
O godzinie 9.10 na oczach tłumów w asyście żołnierzy więźniowie zakuci w kajdany zostają wyprowadzeni z cel do gmachu sądu.
Główny oskarżony Otto August Repping szedł na przedzie w asyście 4 żołnierzy.
Jego dawne oblicze – hardego i szarmanckiego złodziejaszka przepadło na zawsze.
Obecnie, jak relacjonował dziennikarz, „Prowadzona w kajdanach chwiejnym krokiem postać była wychudzona, zgarbiona o bladej niemal przezroczystej cerze. Miał 29 lat i włosy pokryły się już siwizną. Na sali sadowej można było zauważyć że jego niebieskie oczy straciły dawny blask, a jego głos stracił już swój naturalny dźwięk.”
Pozostali oskarżeni szli dwójkami zakuci w kajdany – 11 par.
Śledztwo trwało 13 miesięcy, 30 oskarżonych o 44 przestępstwa, 200 świadków, których musiano przesłuchać.
Jak zaznaczono w ówczesnej prasie: „był to jeden z najtrudniejszych procesów w dziejach regionu. Dotąd nie spotkano się z tak dużą ilością świadków, pokrzywdzonych i tak liczną grupą przestępczą”. Gdańskie sądownictwo jeszcze nie widziało takiego procesu.
Rozprawie przewodniczył sędzia Borries z Kartuz. Oskarżycielem był prokurator Kawerau oraz Lieber i Walter. Oskarżonych bronili adwokaci Koffmann, Martens i Mattias oraz aplikanci adwokaccy dr. Goldschmidt, Boise, Fleischer, Joel, Lehmann i Schlenter.
Wyrok wydała Rada Przysięgłych (Jury), która składała się z 15 osób. Obradowała w sumie przez 2 dni w zamknięciu. 5 lutego w sobotę rano przekazała sądowi swoje postanowienia, a ten ogłosił wyroki z uzasadnieniem:
Najwyższe wyroki dostali przywódcy gangu Repping i Zinnack. Po 20 lat. Dodatkowo Repping miał jeszcze do odsiadki 15 lat z poprzedniego procesu. Czyli w sumie 35 lat!
Lp | Imię i Nazwisko | Wyrok |
1 | Robert Repping | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
2 | Joseph Zinnack | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
3 | August Zinnack | 13 miesięcy więzienia i 2 lata dozoru policyjnego |
4 | Jacob Zincke | 16 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
5 | Herrman Witthold | 11 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
6 | Rosalia Jaruczewska | 6 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
7 | Heinrich Lange | uniewinniony |
8 | Edward Eisenhardt | 3 lata więzienia i 3 lata dozoru policyjnego |
9 | Michael Dickband | 3 lata więzienia i 3 lata dozoru policyjnego |
10 | Karl Fritsch | 7 lat więzienia i 7 lat dozoru policyjnego |
11 | Fr. Wilh. Schröder | uniewinniony |
12 | Edward Seidler | 15 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
13 | Aron Goldstein | Pół roku więzienia i 2 lata dozoru policyjnego |
14 | Frau Ratzke | 4 miesiące więzienia i rok dozoru policyjnego |
15 | Hans Butzlaff | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
16 | Jan Woyciechowski | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
17 | Johann Hennig | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
18 | Karl Hennig | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
19 | Karl Gottke | 16 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
20 | Heinrich Zippel | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
21 | Karl Fieberg | 20 lat więzienia i 10 lat dozoru policyjnego |
22 | Ephraim Weiß | 5 lat więzienia i 5 lat dozoru policyjnego |
23 | Michael Schwarz | 1,5 lat więzienia i 2 lat dozoru policyjnego |
24 | Peter Klingenberg | 3 miesiące więzienia |
25 | Joseph Schwohl | uniewinniony |
26 | Friedrich Moebus | uniewinniony |
27 | Johannes Müller | uniewinniony |
28 | Franz Selafinski | uniewinniony |
Podczas odczytywania wyroków uczestniczyła bardzo liczna publiczność. Żaden z wcześniejszych procesów nie wzbudzał tak dużego zainteresowania. Nie widziano dotychczas tak wielu ludzi z różnych warstw społecznych w jednym miejscu zainteresowanych wyrokiem.
Na sali rozpraw zabrakło Olszewskiego, który, jak już wcześniej pisałem, przekazany został władzom wojskowym i sądzony był w osobnym procesie m.in. za dezercję. W więzieniu na cholerę zmarło dwóch oskarżonych „młody” Steffens i Pfaffenbrodt.
Można by jeszcze wiele pisać o Reppingu i Zinnacku, ten post na razie zamyka temat. Być może kiedyś gdzieś w literaturze tematu zbadam bardziej szczegółowo i opiszę całe zagadnienie i omówię przebieg procesu. Trzeba by zagłębić się w Gdańskie sądownictwo XIX wieku, przebieg procesów sądowych, prawo karne i tak dalej i tak dalej. Tematyka jest dość złożona.
Prawdopodobnie jest to pierwszy tak szeroko komentowany proces sądowy w XIX wiecznej prasie gdańskiej i literaturze – pojawia się sensacja kryminalna.
Niemniej wydaje się, że Gdańska Policja stanęła na wysokości zadania. Schwytanie, oskarżenie i osądzenie tej szajki, bez znanych dzisiaj technik kryminalistycznych wydaje się naprawdę sporym sukcesem gdańskich organów ścigania. Można śmiało powiedzieć, że Paryż miał swojego Vidocq’a[1]a Gdańsk… no cóż tu można by przytoczyć kilka nazwisk jak choćby Wilhelma Zernecke[2]twórcy Sicherheits-Verein (która penetrowała środowiska przestępcze głównie złodziei i dała podwaliny dla późniejszej policji śledczej) inspektora policji Wiese (była o nim mowa w poprzednim poście), który z sukcesem rozbił gang Zinnacka & Reppinga oraz prezydenta Policji Clausewitza, który potrafił wszystkie te doświadczenia, działania i ludzi spiąć w jedną całość i wykorzystać dla dobra obywateli i miasta.
[1]Eugene-François Vidocq (1775-1857) – pierwszy detektyw Europy i twórca wydziału kryminalistyki paryskiej policji.
[2]Wilhelm Ferdinand Zernecke (1790 -1859) – pisarz i urzędnik. Inicjator wielu przedsięwzięć w tym m.in. o charakterze bezpieczeństwa jak związek bezpieczeństwa (Sicherheits-Verein), czy ochotnicza straż pożarna. W 1859 współtworzył zawodową straż pożarną w Gdańsku.